Straty w miedzi powstają na skutek wytwarzania się ciepła w uzwojeniach zgodnie z prawem Joule'a—Lenza. Straty w miedzi można wyznaczyć ze wzoru skąd wynika, że wartość tych strat zależy od wartości obciążenia, więc przy biegu jałowym będą one bardzo małe (tylko w uzwojeniu pierwotnym). Straty w miedzi zależne od obciążenia transformatora nazywamy także stratami zmiennymi. Straty w rdzeniu stalowym powstają na skutek zjawisk histerezy i prądów wirowych, są one proporcjonalne do kwadratu indukcji magnetycznej w rdzeniu transformatora i prawie do kwadratu częstotliwości. Ponieważ przy zmianach obciążenia częstotliwość sieci i strumień magnetyczny transformatora są stałe, straty w rdzeniu są niezależne od obciążenia i nazywamy je stratami stałymi. Aby zmniejszyć straty mocy z prądów wirowych, wykonuje się rdzenie transformatorów z blach ze specjalnej stali o grubości 0, 35... 0, 5 mm, które odizolowuje się za pomocą cienkiego papieru albo lakieru, przez co utrudnia się powstawanie prądów wirowych.