Łuk elektryczny i jego gaszenie w łącznikach do 1kV. Łuk elektryczny stanowi formę wyładowania zupełnego, cechującego się ujemną charakterystyką. Na zjawisko łuku mają wpływ głównie takie czynniki, jak rodzaj i temperatura elektrod oraz skład i ciśnienie gazu. Łuk elektryczny ze względu na wysoką temperaturę (dochodzącą w rdzeniu łuku do ok. 6000 K) wpływa niszcząco na styki główne łącznika i inne urządzenia znajdujące się w jego zasięgu oraz stanowi niebezpieczeństwo dla obsługi i otoczenia. Warunki gaszenia łuku zależą od rodzaju przerywanego prądu i stałych obwodów (R w obwodach prądu przemiennego oraz L i R w obwodach prądu stałego). Przy prądzie przemiennym proces gaszenia łuku jest łatwiejszy ze względu na to, że gaśnie on samoczynnie przy każdym przejściu prądu przez zero i zapala się ponownie dopiero wtedy, gdy pojawi się na stykach odpowiedniej wartości napięcie, zwane napięciem powrotnym przekraczające wytrzymałość elektryczną przerwy łukowej.
Stosowane w łącznikach na napięcie do 1 kV sposoby gaszenia luku polegają na:
— szybkim rozdzielaniu styków,
— naturalnym wydłużeniu łuku dzięki odpowiedniemu uformowaniu styków,
— wytworzeniu wydmuchu elektromagnetycznego,
— podziale łuku na części,
— umieszczeniu łuku w ośrodku o dużej przewodności cieplnej i dużym cieple dysocjacji.