Łączniki dzielimy na suche i olejowe w zależności od ośrodka, w którym pali się łuk. Łuk wydłuża się i przesuwa na zewnątrz pod wpływem działania na niego pola magnetycznego. Przez zastosowanie kilku przerw na biegun zmniejsza się napięcie na każdym łuku cząstkowym, co zmniejsza intensywność jego palenia i ułatwia zgaszenie. W celu niedopuszczenia do przemieszczania się zjonizowanego powietrza w zamkniętej przestrzeni łącznika i do ewentualnego przemieszczenia się łuku na inne części łącznika, każdy jego biegun (styk ruchomy i nieruchomy) otacza się specjalnymi ogniotrwałymi ściankami, które tworzą tzw. komorę gaszeniową. Spotykane są następujące typy komór gaszeniowych: skrzynkowa, z izolacyjnymi przegrodami poprzecznymi, dyszowa, szczelinowo-dyszowa, z płytkami dejonizacyjnymi. — trwałość mechaniczna — największa liczba cykli łączeniowych, którą nie obciążony prądem łącznik może wykonać bez uszkodzeń zachowując pełną przydatność do dalszej pracy,
— znamionowa częstość łączeń — największa liczba cykli łączeniowych w ciąg ugodzony, na którą licznik został zbudowany.